Realia gry

[Mistrz Gry]

ŚWIAT PRZEDSTAWIONY

Współczesna Kanada, rok 2011. W dobie komputerów, zatracenia moralnego oraz znacznych wpływów Stanów Zjednoczonych, Akademia Magii Shrewsbury stara się kształcić dobrze wychowanych, młodych adeptów, którzy w przyszłości mają stać się wzorową częścią społeczeństwa czarodziejów i będą dumni ze swojej ojczyzny.
Kończy się również kadencja Ministra Magii, Ernesta Duval. I choć on sam liczy na jej przedłużenie, nie może ignorować coraz większego poparcia dla swej konkurentki - Émilie Hébert, współczesnej sufrażystki, za którą podąża rzesza kobiet. Kto wygra styczniowe wybory? Tylko czas może pokazać.

AKADEMIA MAGII SHREWSBURY

Najmłodsza ze wszystkich placówek edukacyjnych na świecie, mieszcząca się na wschodnim wybrzeżu Kanady, najprawdopodobniej niedaleko miasta Vancouver. Shrewsbury została założona w 1750 roku przez młode małżeństwo czarodziejów: Blanche i Gilberta Bélanger. Przez kilka lat zgodnie kształcili ówcześnie najmłodsze pokolenie adeptów magii, jednakże z czasem zaczęli ze sobą rywalizować, co niestety doprowadziło do rozpadu ich związku. Awersja założycieli przełożyła się również na ich wychowanków - od tamtej pory dziewczęta i chłopcy niezmiennie konkurują ze sobą w praktycznie wszystkich dyscyplinach: zarówno tych naukowych, jak i sportowych. Możliwe, iż właśnie ze względu na ów konflikt, w Shrewsbury nie ma podziału na domy tak jak w przypadku innych szkół magii - tutaj o Puchar Zwycięstwa walczą ze sobą skłócone płcie.
Akademia mieści się w malutkim, dwuskrzydłowym i dwupiętrowym zameczku, położonym urokliwie tuż nad brzegiem morza. Z jednej strony otoczony jest przez wodę, z drugiej zaś przez las liściasty. W soboty i niedziele uczniowie mogą opuszczać teren szkoły, tym samym wybierając się do pobliskiego czarodziejskiego miasteczka - Longbourne.
Shrewsbury to placówka edukacyjna z tradycjami, wychowująca wszechstronnie wykształconych czarodziejów, dobrze obytych oraz świadomych swych praw i obowiązków. W trakcie edukacji, trwającej osiem lat, uczniowie przechodzą dwa ważne egzaminy - w klasie szóstej i ósmej. Pieczę nad szkołą sprawuje zawsze dwoje dyrektorów, każde różnej płci by zapobiec faworyzacji. Od kilku lat te posady sprawują skłóceni ze sobą Christopher Hastings i Lucienne Echolls - oboje mają już za sobą najlepsze lata swojego życia i są niebywale konserwatywni w swoich postępowaniach.
Na terenie szkoły obowiązkowe jest noszenie mundurka - w przypadku dziewcząt składa się on z sięgającej do kolan, dopasowanej, błękitnej, bawełnianej sukienki z niewielkim dekoltem i rękawem trzy-czwarte, żakietu w tym samym kolorze, z granatowymi obszyciami, czarnych rajstop oraz butów na płaskim obcasie. Chłopcy noszą szare, bawełniane spodnie, czarne marynarki z czerwonymi lamówkami, białe koszule oraz czarno-czerwone krawaty. Odrobinę indywidualizmu można zabłysnąć więc jedynie w czasie weekendów, gdy dozwolone jest noszenie innych ubrań.
Herb szkoły, podzielony jest na cztery części - dwie z nich, znajdujące się naprzeciwko siebie, są błękitne ze złotymi liliami, które symbolizują dziewczęta, a dwie czerwone z lwami, będącymi metaforą młodych mężczyzn. Nad herbem znajduje się złota korona, a pod nim motto szkoły: Intus Si Recte Ne Labora - prawy wewnątrz nie sprawia problemów.